ΟΜΙΛΙΑ ΟΡΑΜΑΤΙΣΜΟΥ ΙΟΥΝΙΟΥ 2014
Το θέμα το σημερινό, το οποίο κατά κάποιο τρόπο, είναι και συνέχεια της προηγούμενης συνάντησής μας, του Μαρτίου, που είχαμε αναφερθεί, όσοι είχατε συμμετάσχει στους φύλακες του καλού και είχαμε αναφερθεί ότι, όπως όλοι εσείς, καλή ώρα, ένας μεγάλος αριθμός ατόμων, ανά τον κόσμο, πλέον ενεργοποιείται συνειδητά, προκειμένου να συμμετάσχει σ’ αυτή την εξέλιξη του Θείου Σχεδίου, τουλάχιστον όσον αφορά στο κομμάτι σχετικά με την ανθρωπότητα και με το γήινο σχολείο, στο οποίο όλοι βρισκόμαστε και περνάμε τις εξετάσεις μας καθημερινά, προκειμένου να εξελιχθούμε πνευματικά.
Έτσι λοιπόν, σαν μια μικρή εισαγωγή, επειδή πρέπει να πούμε ορισμένα πράγματα σήμερα, σε σχέση με το πώς υπάρχει θέληση τουλάχιστον να εξελιχθεί το Θείο Σχέδιο, μέσα στα επόμενα χρόνια, να θυμίσω εισαγωγικά, ότι έχουν προηγηθεί δυο μεγάλες ενεργειακές κρούσεις, για τις οποίες είχατε, είχαμε ενημερωθεί και ασφαλώς δεν αφορούσαν μόνο τον ελληνικό χώρο, αλλά σε πλανητική κλίμακα.
Έτσι λοιπόν, είχαμε την κρούση της 12ης Μαΐου του 2010, από την οποία έγινε μια μεγάλη διάχυση ενέργειας, που αφορούσε στη στράτευση του καθενός, στον τομέα της υπηρεσίας. Με πολύ απλά λόγια, είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα έχει εμφυτευθεί σε όλους τους πνευματικούς ανθρώπους που θα συμμετάσχουν σ’ αυτή την περιπέτεια της πνευματικής αφύπνισης της ανθρωπότητας, τους έχει εμφυτευθεί η κατάλληλη πληροφορία, σε σχέση με ποιο τομέα της κοινωνικής ζωής, γενικά της καθημερινότητάς τους είναι προορισμένοι και σύμφωνα με τον ιδιαίτερο δικό τους πνευματικό δρόμο, μπορούν να προσφέρουν στους συνανθρώπους τους και θυμίζω ότι είχαμε πει ότι προσφορά σημαίνει δημιουργία καλύτερων συνθηκών αφύπνισης για όλη την ανθρωπότητα.
Έτσι λοιπόν, μετά την κρούση αυτή της 12ης Μαΐου, μέσα απ’ την οποία ενεργοποιήθηκαν πολλά εκατομμύρια ανθρώπων, ήρθε μια δεύτερη κρούση που σχετίζεται άμεσα με την έναρξη της εφαρμογής του Θείου Σχεδίου, που ξεκίνησε πέρσι την άνοιξη του 2013, μια πολύ μεγάλη διάχυση πνευματικών ενεργειών, μέσα από την οποία, επίσης, κι αυτό είναι κοινό βίωμα γιατί συζητάω και έχω δει ότι και όλοι το έχετε διαπιστώσει, ότι ιδιαίτερα από πέρσι την άνοιξη, έχουμε μια πολύ μεγάλη αφύπνιση ανθρώπων, μαζική αφύπνιση και αύξηση του ενδιαφέροντός τους σε σχέση με τα πνευματικά ζητήματα, άνθρωποι που μέχρι τότε θα μπορούσαμε να τους χαρακτηρίσουμε ανυποψίαστους, ουδέτερους αδιάφορους, προς οτιδήποτε έχει σχέση με την αυτογνωσία, ή με την πνευματικότητα.
Εδώ τελειώνοντας έτσι αυτή τη μικρή εισαγωγή, θέλω να σας επισημάνω ότι ουσιαστικά από πέρσι άρχισε μια πρώτη επταετής περίοδος, κατά την οποία πρόκειται ν’ αρχίσει να εξελίσσεται η εφαρμογή του Θείου Σχεδίου.
Ουσιαστικά, μιλάμε για τέσσερις επτάδες, αν θυμόσαστε αυτό που είχαμε ανακοινώσεις, από το Μάιο του 2010, πριν από πέντε χρόνια, η πλήρης εξέλιξη σύμφωνα με το Θείο Σχέδιο, του πνευματικού μετασχηματισμού της ανθρωπότητας θα κρατήσει γύρω στην τριακονταετία, ωστόσο είχαμε πει ότι η πρώτη δεκαπενταετία θα είναι και πιο κρίσιμη από την άποψη ότι, μέσα σ’ αυτήν θα εδραιωθεί γερά σε πλανητικό επίπεδο το στρατόπεδο του καλού, ενώ στα επόμενα δεκαπέντε χρόνια ουσιαστικά αυτή η εδραίωση είναι που θ’ αρχίσει να αποφέρει και τους πολύ ουσιαστικούς καρπούς.
Έτσι μιλάμε ουσιαστικά για τέσσερις επτάδες, δηλαδή για έναν εικοσαετή κύκλο, αποτελούμενο από τέσσερις επταετίες, μέσα στις οποίες το Σχέδιο θα εξελιχθεί σύμφωνα με την αλληλουχία των τεσσάρων στοιχείων.
Σας θυμίζω, γιατί έχει σημασία να τα παρακολουθεί κανείς συνειδητά αυτά που πρόκειται να εξελιχθούν, ότι η πρώτη επταετία σχετίζεται με το στοιχείο του αέρα, το οποίο αντιστοιχεί στην ανθρώπινη διάνοια, η δεύτερη τετραετία σχετίζεται με το στοιχείο της φωτιάς, το οποίο και ένα ισχυρό στοιχείο κάθαρσης και σύγκρουσης, προκειμένου να επιτευχθεί η απαραίτητη αρμονία και η απαραίτητη ηθική ακεραιότητας, σε πλανητικό επίπεδο, οπότε καταλαβαίνετε ότι στη δεύτερη επταετία είναι που αναμένεται να κλιμακωθεί η σύγκρουση, μεταξύ πλανητικού καλού και πλανητικού κακού.
Η τρίτη επταετία σχετίζεται με το στοιχείο του νερού και άρα, απ’ αυτή την άποψη εδώ πέρα έχουμε απόδοση έργου παραγωγικότητα και οι δυνάμεις του καλού πλέον στο άνθος τους αρχίζουν να μετασχηματίζουν τα πάντα στην πράξη, πάνω στον πλανήτη και η τέταρτη επταετία που σχετίζεται με το στοιχείο της γης να αφορά την καθιέρωση πλέον, άρα την εδραίωση, τον πλήρη μετασχηματισμό του γήινου σχολείου.
Αυτά πολύ απλά σημαίνουν ότι, στην πρώτη επταετία που ήδη έχει ξεκινήσει από πέρσι, εκεί που θα παιχτεί κυρίως το παιχνίδι, αν και όπως βλέπετε οι παγκόσμιες συγκρούσεις έχουν ήδη ξεκινήσει, ωστόσο το χαρακτηριστικό της θα είναι η μεγάλη διασπορά της συνειδητότητας σε πλανητική κλίμακα, έτσι ώστε να υπάρχει αυτή η κρίσιμη μάζα των ανθρώπων, οι οποίοι συνειδητά θα στρατευθούν στην υπόθεση του καλού κι αυτό έχει τεράστια σημασία, διότι εδώ πλέον όλοι θα κληθούν να διαλέξουν στρατόπεδο, τα δυο στρατόπεδα θ’ αναπτύσσονται σε αντιπαράθεση κι η ενεργοποίηση των φυλάκων του καλού, θα συμβεί μέσα σ’ αυτή τη πρώτη εφταετία σε επίπεδο συνειδητότητας, σε επίπεδο συνειδητής στράτευσης.
Στη δεύτερη επταετία είναι που θα ακολουθήσει κυρίως το ξεκαθάρισμα, το οποίο κανείς δεν μπορεί να προβλέψει βέβαια τι διαστάσεις θα πάρει, αλλά το ότι θα υπάρξουνε συγκρούσεις και μεγάλες εντάσεις τόσο σε εγχώριες συνθήκες, όσο και σε πλανητική κλίμακα αυτό πρέπει να το θεωρούμε δεδομένο.
Έχουμε ξεκινήσει λοιπόν, έχουμε μπει ήδη μέσα σ’ αυτό που λέμε κλιμάκωση του Θείου Σχεδίου και ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά τουλάχιστον τι έχει ανακοινωθεί σε σχέση με το τι περιλαμβάνει, ή για να είμαστε πιο ακριβείς, ποιά είναι η πρόθεση, η βούληση, γιατί πολλές φορές άλλη είναι η βούληση κι αλλιώς εξελίσσονται τα πράγματα, δεν υπάρχει κισμέτ, δεν είναι προδιαγεγραμμένο το μέλλον, όπως πολλές φορές έχουμε πει, η κατάληξη όλων εξαρτάται απ’ την ελεύθερη βούληση των ανθρώπων και ποια θα είναι η στάση που θα πάρουν μέσα στα καθημερινά.
Έτσι λοιπόν, να πούμε ότι όταν λέμε Θείο Σχέδιο, εννοούμε με απλά λόγια, ένα πλάνο το οποίο επεξεργάζονται και συνδιαμορφώνουν διάφορα υπερεξελιγμένα πνευματικά όντα, που σε διάφορε παραδόσεις θεωρούνται ότι ζουν, ότι υπάρχουν παρά τω θρόνω του Θεού, άρα μιλάμε για αγίους, είτε φωτισμένα όντα, είτε μεγάλους διδασκάλους, ή αβατάρ, ή οτιδήποτε, δεν έχει σημασία πώς μπορείς να τους αποκαλέσει κανείς, η ουσία είναι ότι υπάρχουν κάποια όντα, τα οποία εκτός από την πολύ μεγάλη πνευματική τους εξέλιξη, έχουν φτάσει σ’ ένα επίπεδο συνδιαχείρισης και συνδιαμόρφωσης του Θείου Σχεδίου.
Όταν λέμε λοιπόν Θείο Σχέδιο εννοούμε την αγνή Θεία Πρόθεση, έτσι όπως αυτή εξειδικεύεται επάνω στους διάφορους εκδηλωμένους κόσμους κι ένας απ’ αυτούς είναι ο δικός μας, ο υλικός κόσμος, το υλικό σύμπαν κι ένα μέρος του συγκεκριμένου υλικού σύμπαντος είναι και το γήινο σχολείο, στο οποίο βρισκόμαστε και μαθητεύουμε. Αντιστοιχεί και σε μας ένα κομματάκι του Θείου Σχεδίου, το οποίο εκφράζει από την Θεία Βούληση για το πώς και μέσα από ποιους τρόπους θα μπορέσει αυτό το είδος που ονομάζουμε ανθρωπότητα να μπορέσει να εξελιχθεί πνευματικά.
Έτσι λοιπόν μιλάμε για εμφυτευμένες προθέσεις με σκοπό, με κάποιους τρόπους να μπορέσουν να γίνουν αντιληπτές από τους κατάλληλους δέκτες, δηλαδή εμάς, καλή ώρα και αφού γίνουν αντιληπτές να μπορέσουν σιγά-σιγά να μπουν σ’ εφαρμογή, ωριμάζοντας κατ’ αρχήν, όπως είπαμε σ’ ένα ιδεολογικό, διανοιακό επίπεδο, περνώντας στο επίπεδο πλέον της αγνής επιθυμίας, της αγνής πρόθεσης του καθενός να στρατευθεί για το καλό κι από κει και πέρα την πρόθεση και την επιθυμία ν’ ακολουθήσει τη δράση, την πράξη.
Αυτή η εξειδικευμένη ανακοίνωση του Θείου Σχεδίου, έτσι όπως ισχύει σε πανανθρώπινη κλίμακα, αλλά και σε εγχώρια και προσωπική κλίμακα, γιατί ο καθένας από μας είναι ενταγμένος στο Θείο Σχέδιο, μέσα από τον δικό του προσωπικό ανώτερο δρόμο, δηλαδή το νόημα της ζωής μας το έργο που ο καθένας ήρθε εδώ να επιτελέσει.
Υπάρχουν ορισμένοι τρόποι που καλό θα ήταν να τους αναφέρουμε, συντονισμού και ανακοίνωσης του Θείου Σχεδίου, πάνω στην ανθρωπότητα, ο πιο συνηθισμένος τρόπος είναι μια τεράστια σκεπτομορφή, η οποία είναι κατασκευασμένη, έχει ήδη εκπεμφθεί, από τα ανώτερα πνευματικά πεδία και βρίσκεται εκεί, σαν ένα τεράστιο πακέτο πληροφοριών, θα μπορούσαμε να το παρομοιάσουμε σαν να είναι αποθηκευμένο στο διαδίκτυο μια γνώση, με την οποία ο καθένας για να μπορέσει να την τραβήξει δεν έχει παρά να μπορέσει ν’ αποκτήσει πρόσβαση εκεί, να μπορέσει να συντονιστεί μαζί της. Και όταν λέμε να συντονιστεί εννοούμε ακριβώς αυτή τη μετάλλαξη που είπαμε ότι πήγε να ξεκινήσει από την 12η Μαΐου και συνεχίστηκε πέρσι, με την περσινή διαρροή των ενεργειών, μέσα από την οποία ολοένα και περισσότερος κόσμος, ολοένα και περισσότεροι φύλακες του καλού έχουν ανοίξει σιγά-σιγά συνειδησιακά και μπορούν και συντονίζονται με τη συγκεκριμένη σκεπτομορφή.
Αυτό για να είναι κατανοητό, πολύ απλά σημαίνει , το ν’ αρχίσουμε να συντονιζόμαστε σημαίνει ότι αρχίζουν και μας εντυπώνονται ιδέες στο νου μας, χωρίς να ξέρουμε από πού έρχονται, χωρίς να ξέρουμε πολλές φορές συνειδητά ότι έχουμε συντονιστεί με τη συγκεκριμένη σκεπτομορφή, η ουσία όμως είναι ότι, ιδέες, τις οποίες δεν είχαμε πριν, αρχίζουν και εντυπώνονται επάνω μας, με αποτέλεσμα να νιώθουμε οι ίδιοι, ότι αρχίζουμε και αντλούμε, ότι αρχίζουμε και αλλάζουμε, ότι αρχίζει και ωριμάζει μέσα μας η πρόθεση για συγκεκριμένες αλλαγές στη ζωή μας και για συγκεκριμένη δράση.
Αυτός είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος, γιατί δεν απαιτεί και κάποια τρομερού είδους εξέλιξη πνευματική, από τα’ ανθρώπινα όντα. Η σκεπτομορφή του Θείου Σχεδίου είναι εκεί κι από κει πέρα ο καθένας όταν βρεθεί σε κατάλληλες συνθήκες δεκτικότητας και συντονισμού, αντλεί.
Δεύτερος τρόπος είναι πολύ πιο εξειδικευμένος αφορά πλέον επιλεγμένα άτομα, δηλαδή επιλεγμένα άτομα που λόγω πνευματικής τους εξέλιξης είναι ήδη ώριμα να σηκώσουν ένα παραπάνω φορτίο στα πλαίσια του Θείου Σχεδίου, αυτά τα άτομα στοχοποιούνται, με την καλή έννοια και εντυπώνεται πάνω τους, πλέον, το συγκεκριμένο κομμάτι, το οποίο πρόκειται να υπηρετήσουν κι ένας τρίτος τρόπος ακόμα πιο σπάνιος είναι πάλι σ’ ορισμένα πάλι προεπιλεγμένα άτομα, το Θείο Σχέδιο να τους ανακοινώνεται με απευθείας επαφή, για ανάθεση. Απευθείας επαφή εννοούμε ότι σε κατάσταση οραματική ή υφ’ αρπαγής, να μπαίνουν σε κατάσταση συνέντευξης, με κάποιες υπερεξελιγμένες υπάρξεις πνευματικές μέσα από τις οποίες να τους ανακοινώνονται συγκεκριμένα πράγματα σε σχέση με το ρόλο που έχουν να επιτελέσουν.
Εμείς όμως καλό θα ήτανε να μείνουμε στο πρώτο κομμάτι, το οποίο αφορά στην τεράστια πλειοψηφία, γιατί δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο, ούτως ή άλλως, από τη στιγμή που ο καθένας με το που θα συντονιστεί σε μια κατάσταση αγνής πρόθεσης, προκειμένου να υπηρετήσει, αμέσως αντλεί.
Θα ήθελα να βλέπαμε τι είναι οι γενικοί άξονες και τι ακριβώς περιλαμβάνει αυτό το περίφημο Θείο Σχέδιο που πρόκειται να εξελιχθεί μέσα στις επόμενες επταετίες.
Με μια κουβέντα κρατείστε την εξής λέξη, εμπλοκή, περιλαμβάνει ουσιαστικά και σηματοδοτεί μια περίοδο εμπλοκής των πνευματικών ανθρώπων με τα καθημερινά, μια περίοδο δυναμικής ανάμειξης, με απλά λόγια, καθώς είχε ωριμάσει πλήρως η αντίληψη στους ανώτερους πνευματικούς θώκους, ότι το γήινο σχολείο δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί σε κάποιες αρνητικές δυνάμεις, όσον αφορά στο εκπαιδευτικό του πρόγραμμα, άρα μιλάμε για τις συνθήκες της καθημερινότητας, ότι θα πρέπει να μεταλλαχθούν, θα πρέπει ν’ αλλάξουν, έτσι ώστε να βοηθήσουν στην παραγωγή πνευματικών ανθρώπων.
Είχαμε μιλήσει κι άλλη φορά, τι σημαίνει εξέλιξη, τι σημαίνει πορεία για την πνευματικοποίηση του γήινου σχολείου, γιατί αυτό περιλαμβάνει το ποιοι είναι οι στόχοι ουσιαστικά του Θείου Σχεδίου, δηλαδή να μεταλλαχθεί ο τρόπος ζωής επάνω στη γη, έτσι ώστε να εξασφαλίζει όσο το δυνατόν καλύτερες συνθήκες αφύπνισης για όλη την ανθρωπότητα, αυτές είναι καθορισμένες και σας τις λέω μία-μία.
Η πρώτη είναι καλή υγεία για όλους τους ανθρώπους, η δεύτερη είναι ασφαλείς συνθήκες διαβίωσης, να μην κινδυνεύει η ζωή τους από ακραία καιρικά φαινόμενα, από εγκληματικότητα, απ’ οτιδήποτε.
Η τρίτη είναι ειρήνη σε όλη την ανθρωπότητα, η τέταρτη συνθήκη είναι ελευθερία της βούλησης.
Η πέμπτη συνθήκη είναι ευημερία, να μην υπάρχει φτώχια, ένδεια. Η έκτη συνθήκη είναι αλληλεγγύη, η έβδομη γνώση, η όγδοη σωστές ανθρώπινες σχέσεις, η ένατη αυτοδιάθεση, να έχει ο καθένας αυξημένη ευθύνη και συνειδητότητα, σε σχέση με τις πράξεις του και να μην επαφίεται σε άλλους ν’ αποφασίζουν για λογαριασμό του, η επόμενη αυτογνωσία και τέλος πνευματικότητα.
Αυτοί είναι οι στόχοι, αυτές είναι οι καλές συνθήκες, τις οποίες στοχεύει το Θείο Σχέδιο για την εγκαθίδρυσή τους επάνω στον πλανήτη. Αυτό κατ’ επέκταση για να περάσουμε σ ην ουσία σημαίνει αυξημένη εμπλοκή, αυξημένη ανάμιξη των πνευματικών ανθρώπων μέσα στην κοινωνία, μέσα στα καθημερινά, μέσα στους θεσμούς, με σκοπό το μετασχηματισμό τους.
Έτσι λοιπόν, ένας τομέας που πρόκειται ν’ απασχολήσει στο μέλλον είναι συμμετοχικότητα μέσα στους θεσμούς εξουσίας, είτε αυτές λέγονται ομαδικές, είτε οποιουδήποτε είδους πολεμικές οργανώσεις, είτε λέγονται σύλλογοι, ομάδες κοινωνικής δράσης, είτε αυτές οι περίφημες προβοκαρισμένες μη κυβερνητικές οργανώσεις, που δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν μελλοντικά να φτιαχτούν και πραγματικά αυτοδύναμες και κρίσιμες τέτοιου είδους οργανώσεις, η ουσία είναι ότι μιλάμε για κοινωνική παρέμβαση, για κοινωνική δράση μέσα στους θεσμούς, μέσα από διαδικασίες συνευθύνης και άμεσης συμμετοχής, έτσι ώστε οι αποφάσεις, πολύ απλά να μη φαίνονται από συγκεκριμένους τόπους εξουσίας και είναι απομακρυσμένοι από την ανθρωπότητα, αλλά να παίρνονται συνειδητά μέσα από την συνειδητή ενασχόληση όσο το δυνατόν περισσότερων ατόμων κι είναι κάτι πολύ σημαντικό.
Ένας δεύτερος πολύ σημαντικός τομέας, στον οποίο οι δυνάμεις του καλού θα διεκδικήσουν ένα πολύ σημαντικό μερίδιο, είναι η εμπλοκή στην παιδεία, μέσα στους εκπαιδευτικούς θεσμούς, διότι όταν το μεγάλο κομμάτι της προσωπικότητας του ανθρώπου πέρα απ’ τα πρώτα του χρόνια και την οικογενειακή του κατάσταση, αλλά και ολόκληρη η νοοτροπία του για το πώς είναι η πραγματικότητα, πώς θα πρέπει να είναι η κοινωνία, πώς θα πρέπει να είναι οι σχέσεις του με τους άλλους ανθρώπους. Όταν διαμορφώνονται μέσα απ’ το εκπαιδευτικό σύστημα καταλαβαίνετε πόσο τεράστιας σημασίας είναι το μπόλιασμα της εκπαίδευσης με τις πνευματικές αρχές, είτε αυτό σημαίνει του το εισαχθεί μέσα στο σχολείο από το δημοτικό, απ’ τις μικρές ηλικίες το μάθημα της αυτογνωσίας, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό, αλλά και το να υιοθετηθούν σωστές πνευματικές αρχές και σωστή ηθική, που είναι καθαρά θέμα παιδείας.
Ένας τρίτος τομέας, στον οποίο θα υπάρξει εμπλοκή των δυνάμεων του καλού και συγκρούσεις είναι ο τομέας του πολιτισμού. Όταν λέμε πολιτισμό εννοούμε τέχνη και ψυχαγωγία, που όλοι γνωρίζουμε πάλι πόσο σημαντικό και πόσο κρίσιμο είναι το θέμα της τέχνης και του πολιτισμού στην διαμόρφωση μοντέλου και τρόπου ζωής, είτε μιλάμε για κινηματογράφο, είτε μιλάμε για τραγούδι, είτε για οτιδήποτε.
Λέγαμε για τον πολιτισμό, για τον τρόπο ζωής όπου πολιτισμός σημαίνει πέρα απ’ αυτά που έχουμε συνηθίσει εμείς ως ψυχαγωγία, που κι αυτά όπως έχουμε πει μέσω του κινηματογράφου και της τηλεόρασης έχουν τεράστια σημασία, άρα εδώ μιλάμε πλέον για εναλλακτική τέχνη, ότι οι δυνάμεις του καλού θα διεκδικήσουν μια πολύ σημαντική παρέμβαση σ’ όλον αυτό τον τομέα, αλλά όταν λέμε πολιτισμό εννοούμε κι άλλα πράγματα π.χ. ένα πολύ σημαντικό κομμάτι είναι τα παιδικά παιχνίδια, στα οποία σήμερα επικρατεί πραγματική κόλαση, είτε μιλάμε για παιχνίδια στο χέρι, τα διάφορα τερατάκια και βρυκολακάκια και όλα αυτά που κυκλοφορούν για να παίζουν τα παιδιά, είτε μιλάμε για παιδικά παιχνίδια στο διαδίκτυο, ή τα διάφορα τύπου γκέιμ μπόι κλπ.
Όλα αυτά είναι τεράστιας σημασίας τα οποία μέχρι τώρα έχουν εγκαταλειφτεί, δηλαδή εδώ είναι ένα θέμα, γι αυτό είπα ότι ο βασικός τόνος του Θείου Σχεδίου είναι εμπλοκή και ανάμιξη, γιατί μέχρι πρότινος οι πνευματικοί άνθρωποι είχαν μια στάση αποχής απέναντι στα πράγματα, με αποτέλεσμα να έχουν εγκαταλειφθεί πάρα πολλοί θεσμοί στις αρνητικές δυνάμεις.
Ένας επόμενος τομέας πάρα πολύ σημαντικός είναι οι ανθρώπινες σχέσεις. Και εδώ οι δυνάμεις του καλού καλούνται να εμπλακούν, είτε μιλάμε για το πώς χειρίζεται κάποιος το θέμα της φιλίας και της καθαρής ανθρώπινης επαφής, προκειμένου να εγκαθιδρύσει μια σχέση αμοιβαιότητας και ισοτιμίας και συνέπειας, είτε μιλάμε για το πώς θα λειτουργεί ο θεσμός της οικογένειας, χωρίς εξουσιαστικά και πατερναλιστικά πρότυπα ο ένας απέναντι στον άλλον, για το πώς νοείται η διαπαιδαγώγηση των παιδιών, ξεκινώντας από την προγεννητική αγωγή, όταν το παιδί είναι σε κατάσταση κύησης μέσα στη μήτρα, μέχρι και τα πρώτα χρόνια της ζωής του και μέχρι την εφηβεία.
Γενικά, όταν μιλάμε για ανθρώπινες σχέσεις πέρα από τα οικογενειακά πλαίσια και τα πλαίσια της φιλίας μιλάμε και για τις ανθρώπινες σχέσεις στο χώρο της εργασίας, όπου εκεί έχουμε να πολεμήσουμε με τρομερά εξουσιαστικά πρότυπα και ισοπέδωση της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ακεραιότητας.
Άλλος μηχανισμός που αποτελεί πρόκληση για εμπλοκή και ανάμιξη των δυνάμεων του καλού είναι οι μηχανισμοί της ενημέρωσης και της κοινωνικής δικτύωσης όπως είναι το διαδίκτυο, το facebook, το twitter κλπ.
Εδώ κι αν έχουμε να κάνουμε με θεσμούς οι οποίοι κατασκευάζουν την πραγματικότητα, μιλάμε για ένα πλέγμα κυριολεκτικά κατασκευής της πραγματικότητας, στο οποίο εκείνος που θα κερδίσει, εκείνος που θα μπορέσει να επιβληθεί, θα είναι κι εκείνος που θα μπορέσει να διαμορφώσει την τελική κρίσιμη μάζα για το μετασχηματισμό της ανθρωπότητας.
Άρα, καταλαβαίνετε πόσο μεγάλη σημασία έχει η εμπλοκή με οποιοδήποτε τρόπο, από τον απλό τρόπο της διαμαρτυρίας του τηλεθεατή, πράγμα που το παίρνουν υπ’ όψιν τους, γιατί αν όλοι εμείς για κάθε τι αρνητικό που βλέπουμε, τους ταράζαμε στα τηλέφωνα και μόνο, πολύ απλά, είναι θέμα οργάνωσης και βούλησης θα υπήρχε αποτέλεσμα, πόσο μάλλον ν’ αρχίσει να οργανώνεται το θετικό στρατόπεδο προκειμένου να παράγει το ίδιο τα δικά του εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης και πληροφόρησης σε μαζική κλίμακα.
Ένας ακόμα τομέας είναι η εμπλοκή στον τομέα της υγείας όπου απ’ τις αρνητικές δυνάμεις γίνεται πάρτυ, εδώ δεν χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο, αλλά υπάρχουν τόσες εναλλακτικές μέθοδοι και θεραπείες, οι οποίες είναι φοβερά αποτελεσματικές, που μένουν στην απ’ έξω απλά και μόνο λόγω οικονομικών συμφερόντων.
Ένας ακόμα τομέας είναι η εμπλοκή στην οικονομία, πολύ ζόρικο θέμα, επειδή μέχρι τώρα η ανθρωπότητα είχε προσπαθήσει να ισορροπήσει και δεν τα έχει καταφέρει, ανάμεσα σε δυο ακραίες τάσεις, που η μια τάση ευαγγελιζόταν τη ζούγκλα και ότι ο αδύναμος καλό είναι να πέφτει στον καιάδα, ή να τον τρώει το μεγάλο ψάρι, εν πάση περιπτώσει αυτό που επικρατεί είναι ότι κανένα έλεος για τον αδύναμο και τον αποτυχημένο της κοινωνίας, απ’ την άλλη μεριά η απόπειρα έγινε μέσα από μια προσπάθεια ισοπέδωσης της δημιουργικότητας και της μοναδικότητας που έχει κάθε ανθρώπινη μονάδα, κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, ουσιαστικά μια εμπλοκή στην οικονομία από την πλευρά των πνευματικών δυνάμεων δεν μπορεί να περιλαμβάνει απ’ τη μια τη δημιουργικότητα και την εξασφάλιση της μοναδικότητας της κάθε ανθρώπινης ύπαρξης, απ’ την άλλη δεν μπορεί να περιλαμβάνει τη συμπόνια, τη συνέργεια και την ευημερία για όλους.
Πάνω σ’ αυτό με μια γραμμή όπως το είπα, πάνω σ’ αυτό το μοντέλο πρόκειται ν’ αναπτυχθούν δράσεις στο μέλλον, απαλλαγμένες από αγκυλώσεις ιδεολογικές, που ήδη βλέπουμε να γκρεμίζονται σε παγκόσμια κλίμακα και στην Ελλάδα το βλέπουμε μέσα από την κρίση. Και φτάνουμε στο τελευταίο τομέα, που είναι όπως είπαμε παρέμβαση στην εκπαίδευση άρα, μέσω δημιουργίας νέων εκπαιδευτικών θεσμών, κάτι πάρα πολύ σημαντικό.
Όταν λέμε νέων εκπαιδευτικών θεσμών, δεν εννοούμε πως θα παρέμβουμε μόνο με μάθηση, δηλαδή αποθησαύριση κι απομνημόνευση πληροφοριών και γνώσεων, αλλά θα εμπεριέχουν μέσα τους στοιχεί για το πώς ο καθένας θα μπορέσει να προσεγγίσει την αυτοπαρατήρηση και την αυτογνωσία για το πώς θα μπορέσει να συμμετέχει συνειδητά, ως πολίτης μέσα στην καθημερινότητα, για το πώς θα μπορέσει να αφυπνιστεί πνευματικά, για το πώς θα μπορέσει να φτάσει στο ευ ζην, με την έννοια, πράγμα που δεν γίνεται στα ήδη υπαρκτά σχολεία, εκπαίδευση σε πράγματα, από το πώς και τι θα πρέπει κανείς να τρώει, να καταναλώνει, πώς να φροντίζει την υγεία του, πώς να φροντίζει την διανοητική του τροφή, πώς να φροντίζει τη συναισθηματική του τροφή, τις σχέσεις του με τους άλλους, πράγματα κεφαλαιώδους σημασίας για μια σωστή κοινωνία, τα οποία εσκεμμένα δεν υπάρχουν στα πλαίσια της εκπαίδευσης και δεν είναι καθόλου ανέφικτο το να δημιουργηθούν τέτοιοι θεσμοί παράλληλοι προς τους επίσημους εκπαιδευτικούς θεσμούς, σε πρώτη φάση, μέχρι το τέλος να κυριαρχήσουν και να τους αντικαταστήσουν.
Έτσι λοιπόν, βλέπουμε ότι υπάρχει ένα τεράστιο πεδίο εμπλοκής προσφέροντας δυνατότητες στον καθένα από μας να προσφέρει, ανάλογα με την προσωπική του τονική, ανάλογα με τον προσωπικό του δρόμο, με τα ταλέντα που έχει ο καθένας και τις ιδιαιτερόττητές του, τη μοναδικότητά του και αυτό θα δούμε να εξελίσσεται μέσα στις επόμενες επταετίες, τα περιέγραψα λίγο ειδυλλιακά γιατί όλοι εδώ είμαστε ομοιοκραδασμικοί, καταλαβαίνετε όμως τι συγκρούσεις περιλαμβάνουν όλες αυτού του είδους οι απόπειρες εμπλοκής και τι αντίδραση θα συναντήσουν απ’ το αντίπαλο στρατόπεδο, ωστόσο εκείνο που πρέπει να κάνουμε εμείς είναι να εστιαζόμαστε πάντα και να κρατιόμαστε σταθεροί στο θετικό, γιατί μόνο έτσι αποδυναμώνεται το αντίπαλο στρατόπεδο, αντίθετα όταν αρχίζουμε και υπερτονίζουμε τις δυσκολίες, ή εστιαζόμαστε στα εμπόδια, δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να τροφοδοτούμε ενεργειακά.
Έτσι λοιπόν, καθένας από μας έχει το δικό του μερίδιο απ’ το Θείο Σχέδιο και καλείται να το προωθήσει στο περιβάλλον του, όπως και όσο καλύτερα μπορεί.
Αυτή η ενεργοποίηση στα χρόνια που έρχονται θ’ αυξάνει και καθώς θ’ αυξάνει, θ’ αυξάνει και η δράση της απέναντι πλευράς, έτσι μέσω της αυξανόμενης αυτής εμπλοκής των δυνάμεων του φωτός πρόκειται να διαμορφωθεί και η κρίσιμη μάζα μετασχηματισμού της ανθρωπότητας και του γήινου σχολείου.
Ο επόμενος οραματισμός είναι προγραμματισμένος για την Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου.
ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ 